Francja

Francja to państwo, którego część metropolitalna znajduje się w Europie Zachodniej, posiadające także zamorskie terytoria na innych kontynentach. Republika Francuska jest unitarnym państwem demokratycznym, w którym ważną rolę odgrywa prezydent. Jest również piątym spośród najlepiej rozwiniętych krajów świata i dziewiątym w rankingu warunków życia. Liczba ludności we Francji wynosi 68 112 000 osób.

Kraj ten oblewają następujące morza i oceany: od północy Morze Północne, od północnego zachodu kanał La Manche, od zachodu Ocean Atlantycki i Zatoka Biskajska oraz od południa Morze Śródziemne. Największą francuską wyspę – Korsykę, oblewa także Morze Tyrreńskie.

Francja to kraj o zróżnicowanym ukształtowaniu powierzchni. Klimat w przeważającej części Francji jest umiarkowany, ciepły, morski, na południu zaś śródziemnomorski, w górach chłodniejszy – górski, a na wybrzeżu Atlantyku – oceaniczny, wilgotniejszy.

Stolicą tego malowniczego kraju jest Paryż, położony w centrum Basenu Paryskiego, nad Sekwaną. Stanowi centrum polityczne, ekonomiczne i kulturalne kraju. W Paryżu znajduje się wiele zabytków z różnych epok, dzieł sztuki, budowli architektonicznych, muzeów, uczelni oraz instytucji o znaczeniu międzynarodowym. Paryż to również światowe centrum mody i sztuki. Przybywający tu filozofowie i artyści od wieków kształtowali niepowtarzalną atmosferę tego miasta. Paryż to miejsce pełne zabytków-symboli, które znają niemal wszyscy. Katedra Notre-Dame de Paris, Luwr, wieża Eiffla, wzgórze Montmartre z bazyliką Sacre Coeur i światowej sławy muzea.

W 2015 roku Francja była najchętniej odwiedzanym państwem na świecie; kraj ten odwiedziło 84,452 mln turystów.  Turystów do Francji przyciągają liczne miasta o wysokiej wartości kulturalnej, na czele z Paryżem, a także liczne plaże, kurorty nadmorskie, ośrodki sportowo zimowe oraz regiony wiejskie o wysokich walorach krajobrazowych. Poza tradycyjną turystyką Francja przyciąga również pielgrzymów do Lourdes, sanktuarium odwiedzanego rocznie przez kilka milionów osób.

Kultura Francji została ukształtowana przez geografię, wydarzenia historyczne oraz siły i grupy obce i wewnętrzne. Francja, a w szczególności Paryż, odgrywa ważną rolę jako centrum kultury wysokiej od XVII wieku i od XIX wieku na całym świecie. Podstawa języka francuskiego pochodzi z dwóch głównych źródeł: łaciny i języka Franków plemion germańskich, które osiedliły się na obszarze Francji po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Chociaż Niemcy twierdzą, że są „narodem myślicieli i poetów”, to samo można powiedzieć o Francuzach. Najbardziej wpływowi filozofowie pochodzą z Francji; nic dziwnego, że wielu z nich pisało w XVII i XVIII wieku, kiedy Oświecenie posunęło intelektualną rewolucję renesansu o krok dalej i utorowało drogę do prawdziwych badań naukowych. Oświecenie przyniosło nowy sposób patrzenia na świat. Dotyczyło to nie tylko przedsięwzięć naukowych, ale także polityki. Dwa wielkie umysły epoki napisały traktaty o filozofii politycznej: Mirabeau oraz Monteskiusz.

Francja zaskakuje nie tylko kulturą ale również specyficzną kuchnią. Kuchnia francuska to narodowa kuchnia Francuzów, na którą składają się bardzo odmienne tradycje regionalne różnych historycznych krain wchodzących w skład Francji. Przez stulecia wywierała istotny wpływ na kuchnie innych krajów, zwłaszcza zachodnioeuropejskich. W powszechnym odbiorze najczęściej w uproszczeniu kojarzona jest z żabimi udkami, ślimakami, bagietką, serami i winem. Francuskie śniadanie składa się zazwyczaj z bagietki lub croissanta z dżemem lub masłem oraz kawy lub czekolady, które podawane są w małych miseczkach, by dzięki temu móc w nich zamaczać bagietkę. Coraz częściej podczas śniadania pije się także sok pomarańczowy. Obiad spożywany między południem a godziną 14. Jest posiłkiem obfitym, kilkudaniowym: najpierw podawane są przystawki, potem danie główne, sery, deser i kawa. W przeciwieństwie do polskich zwyczajów, we Francji zupy nie stanowią nieodłącznego elementu obiadu i nie spożywa się ich zbyt często. Podczas posiłków zawsze pije się wodę, nalewaną prosto z kranu, a do obiadu także wino, które ostatnio coraz częściej bywa zastępowane piwem. Francuzi uważają, że każdy posiłek trzeba zakończyć kawałkiem sera. Odnośnie do deseru tradycyjnymi przysmakami są np. kremy brûlée, tarta jabłkowa, tarta Tatin i wiele więcej.